Luchtalarm

Maandag de 6e februari. Een doodgewone dag. Dat denk je dan.
Een rustige wandeling met de ochtendgroep. Lekker op tijd begonnen. Op tijd weer terug bij de auto!
Opeens wisten we allemaal dat het 12 uur was.
De alarmtoeter zat boven in de lantaarnpaal waar ik mijn auto naast had gezet.
Dus alle honden stonden wezenloos te kijken. Wat is dit nu toch! St. Bernard Catch stond omhoog te kijken:
waar komt dat toch vandaan?? Fani ging verschrikt de bosjes in en kon haar daar ook weer met moeite uithalen.
Goed begin van de dag!

         

Koning Winter

Hier dan weer een berichtje van me. Ja.. er is weer een maand voorbij hoe is het toch mogelijk?
Vrijdag 3 februari begon het toch te sneeuwen, de verwachting was om 11.00 uur maar helaas
het was al om 8.15 uur.
Maar snel mijn spullen gepakt en om 9.30 uur vertrokken. De eerste ronde had ik 10 honden,
wel 3 stelletjes van 2 dus dat was dan sneller ophalen.
Uiteindelijk bij de uitlaat aan gekomen hadden de honden dikke pret! Na een half uur hadden de eerste
honden al last van hun voetzolen. Uiteindelijk 3 kwartier gelopen en we gingen de terugweg maar aanvaarden.
Eerst met de stoffer de ramen sneeuwvrij maken. Wat eerst een sneeuwbui was werd nu een sneeuwstorm.
Moest nog 2 honden wegbrengen in het Hollandse Hout, bij het uitrijden van de wijk kon ik echt niet meer zien waar ik reed. Bij de gevangenis ergens linksaf maar deze heb ik gemist. Bij de volgende 2 honden was de deur gebarricadeerd met sneeuw en deze eerst maar even vrijmaken. De honden van de middagronde heb ik maar in de wijk uitgelaten want ik wist niet of ik wel weer terug kon komen. Uiteindelijk was ik om 14.15 uur thuis. Daar aangekomen eerst de oprit vrij maken van sneeuw voordat ik mijn auto erop kon zetten.
Toen: koffie. oh nee, mijn eigen honden nog uitlaten!

Regen of toch liever sneeuw?

Op woensdag heb ik gezien dat er toch heel veel afgebroken takken in de bomen zitten.
Wanneer het donderdag toch weer heel erg hard waait ben ik hier toch wel bang voor.
Kijk ook regelmatig naar boven om te kijken of het wel goed gaat.
Echter in het bos is het wat betreft de wind toch wel rustiger en waait het op sommige
plaatsen nauwelijks. Op de weg moet ik 2 handen aan het stuur houden en bedacht zijn
op rukwinden, vooral tussen Bataviastad en het Golfresort waait het erg hard.
Tijdens de middag wandeling was het wel droog maar eenmaal in de auto gaat het weer flink regenen en waaien. Denk aan mijn winterbanden die er tot nu toe nog voor noppes onder zitten. Regenbanden waren beter geweest.  Sneeuw? was dat niet beter geweest, in ieder geval wel gezelliger! Sleetje rijden voor de kinderen, schaatsen en snert eten op het ijs. Het bos zal er dan ook wat vrolijker uit zien. Volgens de weerman krijgen we misschien in februari toch nog een winter.
Wie weet heb ik dan toch weer liever herfst? En moet ik mijn regenbanden weer omruilen voor sneeuwbanden.

Hond met eend

Na een rustige maandag volgde er toch een stormachtige dinsdag.
De honden waren zeer uitgelaten en rende allemaal vrolijk rond met de wind in de rug.
Dinsdagmorgen droog gelopen behalve de honden was ook mijn broek zeer modderig!
Echter zo droog als de ochtend was zo nat was de middagronde. Mijn zoon Jeroen liep met mij mee
een rondje Zuigerplas.
Alles ging voorspoedig tot we halverwege de plas waren en de honden met zijn allen de struiken in vlogen. Mijn reactie bleef ook niet uit en ik dook ook de struiken in!
Lag er een dode mannetjes eend met een opengereten borstkas. Ik als  een gek ( gelukkig niemand in de buurt) de honden wegjagen, echter ze wilden niet weg. Ik met mijn voet de eend de sloot in gewerkt (oh, zo zielig) en toen de honden alsnog wegjagen. Enfijn, dit was dan gelukt en we liepen weer "rustig" door.
Echter Diesel (Berner Senner) ging weer terug. Ik ook maar weer terug. Even later kwam meneer met een eend in zijn bek de bosjes uit!! Ik dacht dat ik niet lekker werd. Triomfantelijk liep Diesel achter me aan met de eend. Oh wat jammer dat ik nu geen camera bij me had !. Diesel ging met de eend de bosjes in om zijn maaltje op te gaan eten. En ik maar met mijn plastic zakje met worst roepen. Wonderbaarlijk liet hij de eend voor wat hij was en kwam  hij naar me toe. Deze plek die ik alleen weet laat ik deze week maar voor wat hij is en ik hoop dat de eend volgende week gevlogen is!